Over het belang van onszelf

Op Widerutsjoch - emotie-en-verstand werd de vraag gesteld of gevoelens en emoties een bron van kennis zijn.
Het lijkt mij van wel, maar daar valt wel wat over te zeggen.

Ons lichaam zit tjokvol met sensoren. Dat wij slechts 5 zintuigen zouden hebben is een fabel, misschien geldt dat voor sensoren die gevoelig zijn voor indrukken van buiten het lichaam.
Alle zintuigen reageren op impulsen die informatie bevatten en zijn dus potentiële bronnen van kennis.

Door die massale hoeveelheid interne sensoren kennen wij ons lichaam door en door, veel beter dan de wereld buiten ons.
Geen wonder dat we zoveel met ons lichaam bezig zijn. Geen wonder dat ons wereldbeeld door onze eigen interne gevoelens gedomineerd wordt.

We moeten echter toegeven dat de wereld veel groter is dan ons lichaam.
Als wij uitsluitend zouden afgaan op onze interne gevoelens zouden we niet kunnen voortbestaan. We hebben daarvoor niet alleen andere mensen nodig maar ook de wereld buiten de mensen.
Niet alleen onze aarde, maar ook onze zon en de processen die daar gaande zijn. Daar houden maar heel weinig mensen zich mee bezig.

Juist omdat zaken buiten ons lichaam essentieel zijn voor ons voortbestaan zouden we daar meer aandacht voor moeten hebben.
Ik vraag mij af of wij niet teveel met onszelf bezig zijn.